فیس لیفت: تغییر نوین در طراحی خودرو

فیس لیفت خودرو چیست و چرا انجام می‌شود؟

در صنعت خودروسازی، «فیس لیفت» به فرآیندی گفته می‌شود که با تغییرات بصری و فنی، ظاهر و عملکرد مدل‌های قدیمی را بهبود می‌بخشد. در این مطلب به بررسی مفهوم، تاریخچه و انواع فیس لیفت پرداخته می‌شود.

به گزارش پلتفرم خودوریی ویکی به نقل از آخرین خودرو، در دنیای خودرو، فیس لیفت یکی از روش‌های رایج برای نوسازی و بهبود محصولات است؛ همانگونه که جراحی زیبایی برای تازه کردن چهره به کار می‌رود، فیس لیفت خودرو با ایجاد تغییرات جزئی یا گسترده در ظاهر و عملکرد، ارزش یک مدل را حفظ و افزایش می‌دهد.

این تغییرات می‌تواند شامل بازنگری نمای بیرونی مانند چراغ‌ها، سپرها، جلوپنجره و آینه‌های جانبی باشد. در داخل کابین نیز ممکن است تغییراتی در نمایشگرها، دکمه‌ها و تریم‌ها اعمال شود. برخی از خودروسازان حتی به بروزرسانی پیشرانه و گیربکس نیز دست می‌زنند؛ هرچند که به دلیل هزینه بالا، اغلب این تغییرات به سطح ظاهری محدود می‌مانند.

تاریخچه فیس لیفت به دوران فورد مدل T بازمی‌گردد؛ خودرویی که از سال ۱۹۰۸ تا ۱۹۲۷ با تغییرات مستمر، نخستین نمونه نوسازی‌های منظم در صنعت خودروسازی شد. پس از آن، در دهه ۱۹۵۰ خودروسازان آمریکایی به‌صورت سالانه تغییراتی در مدل‌های خود اعمال کردند که به همین دلیل به خودروهای کلاسیک اغلب «سال مدل» گفته می‌شود.

فیس لیفت در دو نوع جزئی (Minor Facelift) و کلی (Major Facelift) تقسیم‌بندی می‌شود. در نسخه‌های جزئی، تغییرات در گرافیک چراغ‌ها، سپرها و جزئیات تزئینی اعمال می‌شود؛ در حالی که فیس لیفت‌های کلی تغییرات گسترده‌تری از جمله بازطراحی فرم چراغ‌های جلو، کاپوت و سایر قسمت‌های بدنه را در بر می‌گیرند.

در صنعت خودروسازی ایران، فیس لیفت به شکلی رایج و مکرر انجام می‌شود؛ مدل‌هایی مانند دنا، سورن و سمند نمونه‌هایی از بروزرسانی‌های مکرر هستند. اگرچه تغییرات گاه جزئی و گاه قابل توجه هستند، اما انتخاب میان مدل قبل و بعد از فیس لیفت بستگی به سلیقه و اولویت‌های خریدار دارد.

فیس لیفت به عنوان راهکاری مقرون به صرفه، به خودروسازان این امکان را می‌دهد که با نوسازی محصولات، همواره در رقابت باقی بمانند؛ و خریداران نیز از خودروهایی با طراحی به‌روز و فناوری‌های پیشرفته بهره‌مند شوند.